Μέρος ενός σοβιετικού διαστημοπλοίου προβλέπεται να πέσει στη Γη αυτή την εβδομάδα, αφού βρισκόταν σε τροχιά για πάνω από πενήντα χρόνια.
Το Kosmos 482, που εκτοξεύθηκε το 1972 για αποστολή προς την Αφροδίτη, δεν κατάφερε να ξεφύγει από την τροχιά της Γης και χωρίστηκε σε τέσσερα μέρη. Σύμφωνα με τη NASA, ένα από αυτά τα κομμάτια, πιθανόν ο ανιχνευτής, αναμένεται να εισέλθει στην ατμόσφαιρά μας γύρω στις 10 Μαΐου, και μέρος του μπορεί να επιβιώσει από την επανείσοδο χωρίς να καεί εντελώς.
Αν και η τοποθεσία όπου θα πέσει δεν είναι γνωστή, οι πιθανότητες πρόκλησης ζημιάς είναι μικρές, καθώς το 70% του πλανήτη καλύπτεται από ωκεανούς. Οι πιθανότητες να χτυπηθεί κάποιος είναι μικρότερες από το να κερδίσει στη λοταρία.
Ο καψουλικός ανιχνευτής είναι ανθεκτικός και σφαιρικός, με διάμετρο περίπου ενός μέτρου και βάρος σχεδόν μισό τόνο. Είναι σχεδιασμένος να αντέχει τις ακραίες συνθήκες της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης, γεγονός που σημαίνει ότι έχει ισχυρή θερμική θωράκιση και ανθεκτική δομή. Γι’ αυτό οι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορεί να επιβιώσει κατά την είσοδο στην ατμόσφαιρά μας.
Το σύστημα αλεξίπτωτων, που ήταν προορισμένο για την ομαλή κατάβαση στην Αφροδίτη, πιθανότατα έχει φθαρεί μετά από περισσότερα από 50 χρόνια στο διάστημα. Το ρίσκο για τους κατοίκους είναι χαμηλό, αλλά η πορεία του θα μπορούσε να το φέρει να πέσει οπουδήποτε ανάμεσα σε 51.7° βόρεια και νότια γεωγραφικά πλάτη, καλύπτοντας περισσότερο μέρος του κατοικημένου κόσμου.
Απροσδιόριστα περιστατικά διαστημικών συντριμμιών έχουν ξανασυμβεί. Η επανείσοδος αντικειμένων που έχουν κατασκευαστεί από άνθρωπο στη γήινη ατμόσφαιρα είναι συχνό φαινόμενο, με μεγάλα διαστημικά αντικείμενα να επιστρέφουν εβδομαδιαία και μικρότερα καθημερινά. Συνήθως καίγονται πριν φτάσουν στο έδαφος.
Η διεθνής διαστημική κοινότητα παρακολουθεί στενά το Kosmos 482. Μελλοντικά, τα διαστημόπλοια θα πρέπει να σχεδιάζονται ώστε να μπορούν να αποσυρθούν με ασφαλείς διαδικασίες, μέσω καθοδηγούμενων επανεισόδων, επιτρέποντας την ακριβή πρόβλεψη της τοποθεσίας προσγείωσης και μειώνοντας έτσι τους κινδύνους για ανθρώπους και ιδιοκτησίες, ενώ παράλληλα ελέγχεται η περιβαλλοντική επίδραση των διαστημικών συντριμμιών.
